қызыл топырақ

См. также в других словарях:

• қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• торпақ — (Қарақ.; Шымк.: Мақт., Арыс, Қызылқ.) топырақ. Т о р п а ғ ы жаман болған соң шықпай қалды (Шымк., Мақт.). Жерді белмен (қ.) босатамыз да т о р п а қ қ а су жібереміз (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әскери химиялық барлау аспабы — (Войсковой прибор химической разведки) ауадағы, жердегі, техникадағы, көліктегі және басқа заттардағы улы заттарды анықтауға арналған аспап. Ә.х.б.а. қақпақты корпустан және оған орнатылған қол сорғыдан, сорғының кигізбелі сабынан, индикатор… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• қына — зат. Қына өсімдігінен алынатын сарғыш қызыл, қызыл қоңыр түсті бояу. зат. Топырақ бетіне, ағаш пен тасқа қабыршық тәрізденіп жабыса өсетін, қабық тәрізді өсімдік …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көтерме — 1 1. (Қ орда: Арал, Қарм., Сыр., Шиелі) суды жоғары шығару үшін көмейге көлбей үйілген топырақ. К ө т е р м е д е н су салмаға тарайды Қ орда., Арал). 2. (Жамб., Шу; Шымк.: Сайр., Қызылқ.) екі жағындағы топырағын биіктеп өсіріп жасаған ой жердің… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жауынқұрт — зат. Топырақ арасында тіршілік ететін ұзынша қызыл құрт, шылаушын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жер — Же р ауд а р ы л у ш ы . Ж е р аударылған адам. Сізден Жылқайдаров Рысқұлды ж е р а у д а р ы л у ш ы арестанттар тобына жатқызып, оның түр түсі жөнінде мәліметтер алуыңызды сұрайды (Ш. Мұртазаев, Қызыл жебе, 207). Жер бесік. ф и л о с. Адамның… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• күмбезсіз — сын. Күмбез салынбаған, күмбезі жоқ. Кісі тірісінде қалай әр текті болса, өлгеннен соң бейіттері де әр алуан: бірі күмбезді, бірі к ү м б е з с і з, бірі төртқұлақ етіп тұрғызылған, енді біріне топырағы ғана үйілген (К. Ахметбеков, Қасірет, 1,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сыпаша — зат. Сары топырақтан шылаған лайға жылқының құйрық жалын қосып, тастан қалап жасаған шағын күмбез; бейіт басына тұрғызылған белгі. Аралбай батыр с ы п а ш ы с ы н ы ң есігін күншығысқа қаратыпты (Ж.Тұрлыбай, Райымбек батыр, 2, 268) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі